تاریخچه خیریه

درحدود سال 1347 قبل از پیروزی انقلاب عده ای از بزرگان و معتمدین رهنان بر این امر برآمدند که به منظور رفع نیاز های افراد کم بضاعت و مستمند در روز 21 ماه رمضان مصادف با شهادت مولای متقیان حضرت امیرالموُمنین در مسجد درودگری ( امام محمد باقر) وجوه نقدی مردمی را جمع آوری کرده تا در زمان تشخیص نیاز افراد مقداری از مبلغ به آنها اعطاء گردد به همین علت وجه نزد یکی از معتمدین به امانت نگه داری میشد.
این امر در سال های بعد به صورت گسترده تر بدین معنا که افراد خیر در طول سال صدقات و نذورات خود را به افراد معتمدشناسایی شده می سپردند و این مبالغ نزد یکی از معتمدین نگه داری میشد تا در صورت شناسایی نیاز فرد بصورت کاملا اخلاقی و با حفظ حرمت و جایگاه به افراد واگذار گردد.
با گذز زمان و تاسیس قرض الحسنه خلیل الرحمن در سال 1357 حسابی به نام حاج شیخ محمد زاهدی در این قرض الحسنه افتتاح و وجوه در این حساب واریز میشد و درصورت نیاز برداشت می گردید.
تا اینکه در سال 1370 جهت انجام فعالیت های گسترده تر و هم چنین نظام مندی این امر و از طرفی کثرت افرد خیر بنابر آن شد که خیریه ای پایه گذاری شود به همین جهت از میان بزرگان و معتمدین هیئت امنایی تشکیل گردید و با نظر جمعی به نیت قمر بنی هاشم خیریه به نام حضرت ابوالفضل و با ذکرشریفه «یاْ کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسیْن اِکْشِفْ کُروبَنا بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْن» (ای کسی که از دل حسین غم و اندوه را از بین می بری به حق برادرت حسین غم و اندوه ما را نیز از بین ببر) نام گذاری گردید و سپس از بین افراد هیئت امناء، افراد هیئت مدیره انتخاب شدند .